„Tajemniczy” obiekt na zdjęciu: żelazko na węgiel drzewny

⚙️ Dlaczego to było rewolucyjne

Zanim pojawiły się żelazka na węgiel drzewny, większość ludzi używała „smutnych żelazek” – solidnych bloków żelaza podgrzewanych na piecu. Trzeba je było wymieniać co 5–10 minut po ostygnięciu, co wymagało używania kilku żelazek i ciągłego chodzenia do paleniska.

Żelazko węglowe rozwiązało ten problem, ponieważ miało własne źródło ciepła , umożliwiając dłuższe i nieprzerwane prasowanie — co było ogromną oszczędnością czasu w czasach, gdy pranie było całodniowym zajęciem.