Rozpoznawanie wzorców: Ludzie mają doskonałą umiejętność rozpoznawania wzorców, a te łamigłówki pozwalają nam ćwiczyć tę umiejętność poznawczą.
Natychmiastowa informacja zwrotna: Łatwo sprawdzić, ile kształtów policzyliśmy, porównać je z innymi i poczuć spełnienie (lub frustrację).
Kontakty społeczne: dzielenie się wynikami z przyjaciółmi i rodziną sprzyja budowaniu poczucia wspólnoty.
Kiedy łamigłówka dodaje warstwę „ujawnienia własnych wad”, wprowadza potężny element samopoznania. Nie tylko liczymy kształty; przypuszczalnie zaglądamy w głąb własnej psychiki. To może być nieodparte dla wielu osób, zwłaszcza w kulturze, która ceni szybkie rozwiązania i natychmiastowe spostrzeżenia.
5. Natura percepcji: jak widzimy kwadraty
Zanim zagłębimy się w koncepcję „największej wady”, przyjrzyjmy się nauce, która wyjaśnia, dlaczego te zagadki mogą wydawać się trudne.
5.1 Konstruowanie rzeczywistości przez mózg
Wbrew temu, co mogłoby się wydawać, percepcja nie jest bezpośrednim zapisem świata zewnętrznego. Nasz mózg konstruuje rzeczywistość wizualną, wykorzystując bodźce sensoryczne, pamięć i skróty poznawcze (często nazywane „heurystykami”). Kiedy obserwujemy siatkę linii, mózg próbuje szybko nadać jej sens. Rozpoznaje znajome kształty, takie jak kwadraty, i składa je w spójną scenę.
5.2 Nakładające się kształty i zasady Gestalt.
Psychologia Gestalt, dziedzina, która rozwinęła się na początku XX wieku, wyjaśnia, jak nasz mózg grupuje elementy w sensowne całości. Zasady takie jak domknięcie i bliskość pozwalają nam „widzieć” kwadraty, w których linie sugerują granicę, nawet jeśli nie ma wyraźnego konturu. Dlatego w podzielonym kwadracie możemy zauważyć dodatkowe kwadraty utworzone przez linie częściowe lub domniemane granice.
5.3 Uwaga i koncentracja wzrokowa.
Liczba zidentyfikowanych kwadratów może również zależeć od czasu skupienia uwagi, ostrości wzroku i systematyczności, z jaką analizuje się obraz. Niektórzy mogą wykonać szybkie skanowanie i dostrzec tylko największe i najbardziej oczywiste kwadraty. Inni mogą metodycznie sprawdzać każde przecięcie linii, zauważając znacznie więcej. Nie ma to nic wspólnego z wadami charakteru; to po prostu kwestia strategii wizualnej i dbałości o szczegóły.
6. Największa wada? Zrozumienie uroku szybkich etykietek.
Największą siłą tego memu jest obietnica: „Ujawnimy twoją największą wadę”. Tego typu przekaz odwołuje się do powszechnej ciekawości dotyczącej nas samych. Ludzie mają wrodzony instynkt rozumienia, kim jesteśmy, w czym jesteśmy dobrzy i co musimy poprawić.
6.1 Urok negatywnej samoświadomości.
Pozytywne cechy (np. „Jesteś kreatywny”, „Jesteś urodzonym liderem”) często do nas przemawiają, ale szczególnie kuszące jest odkrywanie naszych negatywnych cech: wad. Być może dlatego, że cechy negatywne są trudniejsze do uchwycenia, a może czujemy, że identyfikacja słabości jest kluczowa dla rozwoju. Niezależnie od przyczyny, każdy test lub mem, który obiecuje wskazać naszą „największą wadę”, może być podwójnie atrakcyjny.
6.2 Komfort zewnętrznej walidacji
Kiedy dostrzegamy zewnętrzne źródło (nawet mem), które mówi nam coś o nas samych, możemy poczuć się wzmocnieni. Możemy pomyśleć: „Tak, podejrzewałem, że jestem niecierpliwy” lub „To wyjaśnia, dlaczego mam trudności z podejmowaniem decyzji”. Niebezpieczeństwo polega jednak na tym, że możemy zbyt szybko zaakceptować te etykietki, nawet jeśli nie mają one żadnych podstaw.
7. Wady, osobowość i mit diagnozy na podstawie jednego obrazu
Z psychologicznego punktu widzenia, idea, że pojedynczy obraz może ujawnić twoją „największą wadę”, jest sama w sobie głęboko błędna.
7.1 Osobowość jest wieloaspektowa.
Obejmuje ona wiele wymiarów, takich jak otwartość, sumienność, ekstrawersja, ugodowość i neurotyczność (zgodnie z propozycją powszechnie uznawanego modelu Wielkiej Piątki). Jeszcze bardziej zniuansowane są cechy takie jak uczciwość-pokora, inteligencja emocjonalna i odporność psychiczna. Sprowadzenie złożoności osoby do jednej cechy (lub jednej „wady”) pomija interakcję wszystkich tych czynników.
7.2 Kontekst ma znaczenie.
Ludzkie zachowanie zależy od kontekstu. W niektórych sytuacjach możesz być cierpliwy, a w innych impulsywny. Pojedyncza etykieta, taka jak „impulsywny” (pochodząca od liczenia kwadratów), nadmiernie upraszcza sposób, w jaki reagujesz na różne sytuacje życiowe.
7.3 Pseudonauka natychmiastowych diagnoz
Profesjonalne oceny psychologiczne wymagają kwestionariuszy, wywiadów lub sprawdzonych obserwacji. Żaden poważny psycholog nie oparłby się na jednym zagadce, aby zdiagnozować czyjeś wady lub cechy psychologiczne. Dlatego memy takie jak ten, choć zabawne, wpadają wprost w domenę pseudonauki, gdy twierdzą, że oferują ostateczne wnioski.
8. Jak działają złudzenia optyczne: rola mózgu
Aby lepiej zrozumieć, dlaczego te iluzje mogą być tak przekonujące, zagłębmy się w neuronaukę złudzeń optycznych.
8.1 Przetwarzanie oddolne a odgórne.
Nasz układ wzrokowy wykorzystuje zarówno przetwarzanie oddolne, jak i odgórne. W przetwarzaniu oddolnym mózg interpretuje surowe dane sensoryczne, takie jak światło padające na siatkówkę. W przetwarzaniu odgórnym nasze oczekiwania, wcześniejsza wiedza i koncentracja wpływają na to, co widzimy. Licząc kwadraty, stosujemy strategie odgórne (takie jak skanowanie kształtów) wraz ze wskazówkami oddolnymi (samymi liniami).
8.2 Ścieżki neuronalne i skróty.
Kora wzrokowa w płacie potylicznym przetwarza informacje o liniach, krawędziach i kształtach. Jednak zaangażowane są również inne obszary mózgu, takie jak płat ciemieniowy odpowiedzialny za świadomość przestrzenną. Nasz mózg wykształcił skróty, aby przyspieszyć rozpoznawanie, co czasami prowadzi do iluzji. Jeśli widzimy linie, które „powinny” tworzyć kwadrat, często mentalnie „uzupełniamy” brakujące elementy, co może zwiększyć całkowitą liczbę kwadratów.
8.3 Obciążenie poznawcze i uwaga.
Jeśli jesteś zmęczony, zestresowany lub po prostu się spieszysz, możesz nie dostrzegać wszystkich kwadratów. Z drugiej strony, jeśli jesteś bardzo zmotywowany, możesz metodycznie odkrywać więcej. Ta zmienność podkreśla, dlaczego łączenie liczenia kwadratów z wadami osobowości jest nienaukowe: istnieje wiele czynników zewnętrznych i wewnętrznych, które mogą zmienić to, co postrzegamy w danym momencie.
9. Wirusowość w mediach społecznościowych: od kółek do kwadratów
Ten mem „licz kwadraty” nie jest pierwszym tego typu i nie będzie ostatnim. Widzieliśmy już warianty z kołami, trójkątami lub złożonymi wzorami z ukrytymi zwierzętami. Często tym iluzjom towarzyszą śmiałe twierdzenia na temat twojej inteligencji, dobrego samopoczucia emocjonalnego lub twojej „prawdziwej natury”.
9.1 Składniki treści wirusowych
Prostota: łatwa do zwizualizowania i zrozumienia na pierwszy rzut oka.
Zaangażowanie: Zachęcaj ludzi do udziału poprzez liczenie lub szybkie podejmowanie decyzji.
Porównanie społeczne: Ludzie mogą porównywać swoje odpowiedzi z odpowiedziami swoich znajomych.
Obietnica chwytliwa: „Ujawnij swoją największą wadę” lub „Sprawdź swoje IQ”.
9.2 Jak ewoluują memy.
Gdy mem zyska popularność, często jest powielany z niewielkimi modyfikacjami. Niektórzy twórcy dodają nowe „wyjaśnienia” lub kategorie (np. „Jeśli widzisz 10 kwadratów, jesteś niecierpliwy. Jeśli widzisz 12, jesteś przesadnie ostrożny”). Ta zmienność dodatkowo uwypukla brak spójności lub podstaw naukowych memu.
10. Efekt Barnuma i internetowe „testy osobowości”
Podstawowym zjawiskiem psychologicznym leżącym u podstaw akceptacji memów typu „policz kwadraty” jest efekt Barnuma, czyli skłonność ludzi do przekonania, że niejasne, ogólne stwierdzenia są skierowane konkretnie do nich.
10.1 Czym jest efekt Barnuma?
Termin ten, ukuty na cześć showmana P.T. Barnuma (który słynie z powiedzenia: „Co minutę rodzi się frajer”), występuje, gdy jednostki utożsamiają się z opisami osobowości, które mogłyby pasować niemal do każdego. Na przykład stwierdzenia takie jak „Czasami wątpisz w swoje decyzje” lub „Bardzo zależy ci na tym, co myślą inni” rezonują z większością ludzi.
10.2 Dlaczego to działa w tym przypadku
Kiedy mem mówi: „Jeśli widzisz 12 kwadratów, twoją największą wadą jest nadmierna krytyka”, większość ludzi prawdopodobnie potrafi wskazać sytuacje, w których byli krytyczni wobec siebie lub innych. Trzymamy się tego stwierdzenia i myślimy: „To ja!”, mimo że jest na tyle ogólne, że można je odnieść do niezliczonej liczby osób.
10.3 Potrzeba samoświadomości.
Rozpoznanie efektu Barnuma może pomóc nam zachować sceptycyzm wobec improwizowanych etykiet osobowości. Samoświadomość wymaga zrozumienia, że choć takie stwierdzenia mogą zawierać ziarno prawdy, często są zbyt ogólne, by stanowić prawdziwą diagnozę.
11. Nauka autorefleksji: Prawdziwe sposoby na identyfikację wad.
Skoro liczenie kwadratów nie ujawni twojej największej wady, to co to zrobi? Autentyczna autorefleksja i badania psychologiczne oferują bardziej wiarygodne metody.
11.1 Dziennik i introspekcja.
Prowadzenie dziennika może pomóc Ci zidentyfikować powtarzające się wzorce w Twoich myślach, emocjach i zachowaniach. Z czasem możesz zauważyć, że często odkładasz działanie na później lub reagujesz defensywnie w pewnych sytuacjach, ujawniając wady, które mają realny wpływ na Twoje codzienne życie.
11.2 Opinie z zaufanych źródeł
Przyjaciele, rodzina i współpracownicy mogą przekazać cenne informacje. Choć ich opinie nie zawsze są łatwe do przyjęcia, mogą one uwypuklić nieuświadomione kwestie, o których istnieniu nie wiedziałeś.
11.3 Ocena zawodowa
Psychologowie i doradcy wykorzystują standaryzowane testy i wywiady kliniczne do oceny cech osobowości i obszarów wymagających poprawy. Metody te są znacznie bardziej rygorystyczne niż szybki mem w mediach społecznościowych i dostarczają konkretnych wniosków.
11.4 Uważność i samoobserwacja
Praktyki takie jak medytacja uważności uczą obserwacji swoich myśli i emocji w czasie rzeczywistym, pomagając dostrzec wzorce, które w innym przypadku pozostałyby niezauważone. Z czasem stajesz się bardziej świadomy swoich bodźców i zachowań, które chciałbyś zmienić.
12. Błędy poznawcze w grze
Oprócz efektu Barnuma istnieją inne błędy poznawcze, które mogą sprawić, że będziemy bardziej skłonni uwierzyć w mem „policz kwadraty”:
Błąd potwierdzenia: Szukamy informacji, które potwierdzają nasze wcześniejsze przekonania na temat naszych wad.
Heurystyka dostępności: Gdybyśmy mogli łatwo przypomnieć sobie niedawny przykład niecierpliwości, moglibyśmy uwierzyć w etykietę mówiącą, że naszą największą wadą jest niecierpliwość.
Społeczny dowód słuszności: Jeśli wiele osób komentuje lub udostępnia mema, może on wydawać się bardziej wiarygodny, niż jest w rzeczywistości.
Rozpoznanie tych uprzedzeń może pomóc nam podchodzić do treści viralowych bardziej krytycznie.
13. Kiedy wizualne łamigłówki stają się clickbaitem.
Internet jest pełen clickbaitów, czyli treści zaprojektowanych przede wszystkim po to, by przyciągnąć uwagę użytkowników i zachęcić ich do klikania, udostępniania lub interakcji. Wizualne łamigłówki, takie jak „policz kwadraty”, idealnie wpisują się w tę kategorię, zwłaszcza w połączeniu z sensacyjnymi hasłami.
13.1 Nagłówki a treść
Nagłówek „Liczba kwadratów, które widzisz, ujawni Twoją największą wadę” to czysty clickbait. Przyciąga uwagę czytelników, oferując szybki przegląd głębokiego, osobistego problemu. Jednak treść tego stwierdzenia jest minimalna lub żadna.
13.2 Rola reklamy i ruchu.
Wiele witryn internetowych i stron w mediach społecznościowych jest zależnych od przychodów z reklam. Im więcej kliknięć i udostępnień generuje dany materiał, tym większy może on wygenerować przychód. Ta zachęta ekonomiczna napędza powstawanie memów, które obiecują wielkie odkrycia, ale dostarczają niewiele prawdziwych informacji.
13.3 Rozważania etyczne.
Choć memy te mogą wydawać się nieszkodliwe, mogą utrwalać nieporozumienia dotyczące psychologii. Mogą również trywializować proces autorefleksji i rozwoju osobistego, sprowadzając go do iluzji, a nie do sensownej podróży.
14. Kwadraty, siatki i dziedzictwo iluzji „Policz kwadraty”
Łamigłówka „Policz kwadraty” jest częścią długiej tradycji w kulturze łamigłówek. Często nazywana „Policz kwadraty” lub „Policz kwadraty”, pojawia się od dziesięcioleci w książkach z łamigłówkami, konkursach matematycznych i klubach matematycznych.
14.1 Klasyczna struktura łamigłówki.
Popularną wersją jest siatka 4×4 małych kwadratów, które razem tworzą duży kwadrat. Łamigłówka zazwyczaj pyta: „Ile kwadratów znajdziesz w sumie?”. Prawidłowa odpowiedź może wynosić od 16 (licząc tylko mniejsze kwadraty) do 30 lub więcej, jeśli uwzględnisz wszystkie nakładające się kombinacje.
14.2 Wartość edukacyjna.
W nauczaniu matematyki łamigłówki te pomagają uczniom w nauce kombinatoryki, dziedziny matematyki zajmującej się kombinacjami. Poprzez systematyczne wyliczanie wszystkich możliwych kwadratów, uczniowie uczą się metodycznego podejścia do problemów. Ma to realną wartość edukacyjną, daleką od diagnozowania defektów osobowości.
14.3 Zapożyczenie łamigłówki na potrzeby memu
Współczesny mem w zasadzie bierze tę klasyczną łamigłówkę i przeszczepia ją na test osobowości. To sprytna reinterpretacja pod kątem popularności w sieci, ale brakuje jej rygoru edukacyjnego i autentycznych podstaw psychologicznych.
15. Zdrowy sceptycyzm: Jak dobrze się bawić i nie dać się oszukać.
Można cieszyć się tymi memami, nie traktując ich zbyt poważnie. Zdrowa dawka sceptycyzmu może przekształcić viralową łamigłówkę w nieszkodliwą rozrywkę.
15.1 Potraktuj to jak grę.
Jeśli potraktujesz łamigłówkę po prostu jako wyzwanie polegające na liczeniu kwadratów, które znajdziesz, może być to świetna zabawa. Ale jeśli chodzi o „ujawnienie swojej największej wady”, traktuj to jako grę, a nie jako prawdę naukową.
15.2 Dzielenie się z dystansem
Kiedy dzielisz się czymś ze znajomymi, możesz dodać krótką notatkę, na przykład: „To tylko dla zabawy!” lub „Nie traktuj tego zbyt poważnie!”. Pomaga to ustalić oczekiwania i zapobiega rozprzestrzenianiu się dezinformacji.
15.3 Pamiętaj o złożoności osobowości.
Aby w pełni zrozumieć, kim jesteś, samo spojrzenie na układankę nie wystarczy. Pamiętaj, że Twoja osobowość, wady i mocne strony są wielowymiarowe i stale ewoluują.
16. Kulturowa fascynacja odkrywaniem swojej „największej wady”
Nasza zbiorowa obsesja na punkcie identyfikowania jednej „największej wady” lub „fatalnej wady” nie jest niczym nowym. Od starożytnych greckich tragedii po współczesne poradniki, ludzie od dawna są przesiąknięci ideą, że każdy człowiek ma jakąś szczególną słabość.
16.1 Upadek bohatera w micie i literaturze.
W literaturze klasycznej bohaterowie często mają hamartię, czyli tragiczną wadę, która decyduje o ich upadku. Niezależnie od tego, czy jest to pięta Achillesa, czy pycha Edypa, idea, że pojedyncza wada może ukształtować los człowieka, ma głębokie korzenie kulturowe.
16.2 Współczesna samopomoc i psychologia popularna.
Współczesna literatura poradnikowa czasami upraszcza rozwój osobisty, koncentrując się na identyfikacji i rozwiązaniu problemu „numer jeden”, niezależnie od tego, czy jest to prokrastynacja, niska samoocena, czy toksyczne relacje. Skupienie się na kluczowym problemie może być pomocne, ale nadmierne uproszczenie może również ignorować złożoność ludzkiej psychologii.
16.3 Media społecznościowe i poszukiwanie szybkich rozwiązań
Platformy takie jak Instagram i TikTok pełne są szybkich porad, zachęcających użytkowników do zidentyfikowania swoich podstawowych wad lub ograniczających przekonań. Mem „licz kwadraty” to po prostu nowa odsłona starego motywu: poszukiwania jednej, ostatecznej odpowiedzi na osobiste niedociągnięcia.
17. Od selfie do kwadratów: psychologia społeczna samooceny
Mem „licz kwadraty” odzwierciedla również szerszy trend: wykorzystywanie szybkich zdjęć do oceny siebie na forum publicznym.
17.1 Performatywny aspekt autoanalizy
Publikując swój wynik („Widziałem 12 kwadratów, więc najwyraźniej jestem perfekcjonistą!”), angażujesz się w formę performatywnej autoanalizy. To sposób na zasygnalizowanie swoim sieciom społecznościowym, że jesteś introspektywny lub przynajmniej otwarty na luźną autoanalizę.
17.2 Walidacja poprzez polubienia i komentarze
. Media społecznościowe rozwijają się dzięki walidacji. Post, który zbiera „lajki” lub komentarze, zwłaszcza te o treści „Ja też!”, wzmacnia nasze poczucie przynależności i wspólnego doświadczenia. Nawet jeśli treść nie ma podstaw naukowych, aspekt społecznościowy może być emocjonalnie satysfakcjonujący.
17.3 Wady nadmiernego dzielenia się informacjami
Jednak ciągłe dzielenie się „wynikami” wątpliwych quizów może prowadzić do zaburzonego poczucia własnej wartości i nadmiernego polegania na zewnętrznej informacji zwrotnej. Prawdziwe poczucie własnej wartości i osobiste zrozumienie wynikają z bardziej zrównoważonego, wewnętrznego procesu.
18. Prawdziwe narzędzia do rozwoju osobistego
Jeśli naprawdę zależy Ci na zidentyfikowaniu swojej „największej wady”, istnieją skuteczniejsze metody niż internetowe łamigłówki.
18.1 Oparte na dowodach oceny osobowości
Dobrze przebadane narzędzia, takie jak Inwentarz Wielkiej Piątki (BFI) czy Inwentarz Osobowości NEO, dostarczają szczegółowych profili cech osobowości. Chociaż nie identyfikują one „głównej wady”, oferują wgląd w obszary, które warto poprawić, takie jak stabilność emocjonalna czy ugodowość.
18.2 Terapia i coaching.
Współpraca z psychoterapeutą, doradcą lub coachem życiowym pozwala na głębszą analizę swoich zachowań, myśli i emocji. Specjaliści ci mogą pomóc Ci zidentyfikować powtarzające się wzorce i opracować strategie radzenia sobie z nimi.
18.3 Wyznaczanie celów i refleksja:
Wyznaczanie konkretnych, mierzalnych celów związanych z rozwojem osobistym może przynieść większą transformację niż etykietowanie pojedynczej wady. Na przykład, jeśli podejrzewasz, że zmagasz się z prokrastynacją, wyznacz sobie małe, osiągalne cele i analizuj swoje postępy w czasie.
18.4 Informacje zwrotne od rówieśników i mentorów.
Szukaj mentorów, przełożonych lub współpracowników, którzy mogą udzielić Ci uporządkowanej i konstruktywnej informacji zwrotnej. Często jest ona bardziej trafna i praktyczna niż informacje pochodzące z viralowego mema.
19. Rozważania etyczne i psychologiczne
Chociaż mem „liczenia kwadratów” jest w większości nieszkodliwą zabawą, rodzi on szersze pytania o to, jak traktujemy zdrowie psychiczne i samoświadomość w erze cyfrowej.
19.1 Trywializacja zdrowia psychicznego.
Sprowadzanie złożonych cech lub zachowań do jednej zagadki może trywializować problemy ze zdrowiem psychicznym. Osoby, które naprawdę zmagają się z takimi cechami jak impulsywność, lęk czy perfekcjonizm, potrzebują bardziej zniuansowanego wsparcia niż szybki mem.
19.2 Świadoma zgoda i prywatność.
Niektóre memy i quizy online zbierają dane użytkowników lub zadają pytania osobiste. Chociaż ten konkretny mem najwyraźniej tego nie robi, warto zachować ostrożność, gdzie i jak udostępniasz dane osobowe.
19.3 Rozpowszechnianie dezinformacji.
Wirusowy charakter tych memów może przyczyniać się do szerszej kultury dezinformacji, w której ludzie mylą internetowe memy z prawdziwymi testami psychologicznymi. Może to podważyć społeczną wiedzę na temat zdrowia psychicznego.
20. Podsumowanie: Poza kwadratami.
Mem „policz kwadraty”, który rzekomo ujawnia twoją „największą wadę”, jest w najlepszym razie zabawnym ćwiczeniem w rozpoznawaniu wzorców. W najgorszym utrwala mit, że złożone cechy osobowości można zdiagnozować jednym spojrzeniem na łamigłówkę. Choć z pewnością można czerpać przyjemność z wyzwania i porównywać odpowiedzi ze znajomymi, ważne jest, aby zachować zdrowy sceptycyzm wobec wzniosłych twierdzeń mema.
Prawdę mówiąc, prawdziwe zrozumienie siebie wynika z ciągłej introspekcji, szczerej informacji zwrotnej i metod opartych na dowodach, których nie zastąpi żaden wpis w mediach społecznościowych. Ludzie są istotami wielowymiarowymi i pełnymi niuansów, a żadna łamigłówka nie jest w stanie oddać pełnego spektrum naszych mocnych i słabych stron. Więc śmiało, policz kwadraty, jeśli chcesz. Rzuć wyzwanie znajomym. Pośmiej się. Ale pamiętaj: to, kim jesteś i jak możesz się rozwijać, to o wiele bogatsza i bardziej skomplikowana historia, niż może opowiedzieć jakikolwiek viralowy mem.
Podsumowanie:
Poruszając się po świecie pełnym szybkich testów osobowości i viralowych memów, pamiętaj o głębszym wymiarze samopoznania. Prawdziwy rozwój osobisty wymaga czasu, zaangażowania i chęci spojrzenia poza prostą siatkę kwadratów. Ciesz się złudzeniami optycznymi, ale nie pozwól, by definiowały Twoją tożsamość ani Twoją największą wadę. Wykorzystaj je jako trampolinę do bardziej wartościowych rozmów o tym, kim jesteś, jak odnosisz się do innych i jakie kroki możesz podjąć, aby stać się najlepszą wersją siebie.
Zagadki i iluzje wizualne fascynują ludzkość od wieków. Starożytni greccy filozofowie, tacy jak Arystoteles, kwestionowali naturę percepcji i to, jak nasze zmysły mogą nas oszukiwać. Na przestrzeni wieków artyści, matematycy i naukowcy opracowali coraz bardziej wyrafinowane metody, aby wykazać, że to, co widzimy, nie zawsze jest tym, co myślimy.
3.1 Rola geometrii w złudzeniach optycznych
Złudzenia geometryczne zawsze były popularną odmianą. Linie, kształty i kąty mogą być ułożone w sposób, który zaburza nasze poczucie perspektywy, skali lub ciągłości. Na przykład:
Iluzja Müllera-Lyera polega na użyciu linii przypominających strzałki, aby dwa identyczne odcinki wydawały się mieć różną długość.
Kwadrat Kanizsy stwarza iluzję świecącego kwadratu, który w rzeczywistości nie ma żadnych konturów, a jedynie jest sugerowany przez strategicznie rozmieszczone kształty „Pac-Mana”.
Podobnie łamigłówki, które wymagają od nas liczenia kształtów, niezależnie od tego, czy są to trójkąty, kwadraty czy koła, opierają się na fakcie, że nasz mózg często ma trudności ze śledzeniem wielu nakładających się lub zagnieżdżonych obiektów.
3.2 Popularyzacja w XX wieku
W XX wieku czasopisma i gazety często publikowały łamigłówki polegające na „policz kształty” w celach rozrywkowych. Łamigłówki te były zazwyczaj prezentowane jako łamigłówki, a nie testy osobowości. Era internetu wzmocniła te iluzje, przekształcając je w treści wirusowe, zdolne do szybkiego rozprzestrzeniania się za pośrednictwem mediów społecznościowych.
Mem „policz kwadraty” wpisuje się zatem w długą tradycję wizualnych łamigłówek. Nowością jest twierdzenie, że percepcja bezpośrednio ujawnia głęboką wadę charakteru – twierdzenie, które łączy tradycję łamigłówek z psychologią popularną.
4. Dlaczego tak nas pociągają wyzwania związane z liczeniem kształtów
Łamigłówki wizualne, zwłaszcza te polegające na liczeniu kształtów, odwołują się do kilku aspektów ludzkiej psychologii:
Ciekawość: Chcemy się dowiedzieć, czy uda nam się znaleźć wszystkie kształty: jest w tym element wyzwania i rywalizacji.
