2. Buddyzm: świadomość w ruchu
Życie jest nietrwałe. Śmierć również.
Nie ma trwałej „duszy”, ale kontinuum świadomości przepływa z jednego życia do następnego.
Kremacja odzwierciedla prawdę o nietrwałości – nic nie trwa wiecznie, nawet ciało.
Po śmierci świadomość wchodzi w bardo, stan pośredni poprzedzający ponowne narodziny.
Modlitwy i pieśni pomagają nam w tej podróży.
🔥 Ogień jest postrzegany jako naturalny i pełen szacunku sposób na okazanie szacunku zmianie.
3. Sikhizm: Powrót do pięciu elementów
Ciało składa się z ziemi, wody, ognia, powietrza i eteru. Po śmierci powraca do tych pierwiastków.
Kremacja jest standardową praktyką.
Dusza powraca do Waheguru (Boskości).
Hymny z Guru Granth Sahib recytowane są w celu pocieszenia żyjących i wsparcia zmarłych.
💡 Sikhowie wierzą, że ogień nie ma wpływu na duszę – uwalniana jest jedynie forma fizyczna.
4. Chrześcijaństwo: Zmartwychwstanie duszy
„Być poza ciałem oznacza być obecnym u Pana” – 2 Koryntian 5:8
Historycznie rzecz biorąc, preferowano pochówek, ze względu na wiarę w zmartwychwstanie ciał.
Jednak obecnie większość kościołów chrześcijańskich, w tym katolicyzm, protestantyzm i prawosławie, akceptuje kremację.
Watykan stwierdza: Kremacja nie uniemożliwia Bogu wskrzeszenia ciała podczas zmartwychwstania.
Wierzy się, że zaraz po śmierci dusza udaje się do Boga.
❤️ Wielu chrześcijan uważa obecnie kremację za słuszny wybór, szczególnie jeśli prochy traktuje się z szacunkiem, często chowa lub umieszcza w miejscu świętym.
