Na pierwszy rzut oka nic nadzwyczajnego: sękaty pień, kilka gałęzi, faktura kory. Jednak im dłużej wpatrujesz się w obraz, tym bardziej coś umyka, niczym nieuchwytna obecność. A co, jeśli ta roślina skrywa sekret, który może ujawnić tylko uważna obserwacja? Gotowy, by przetestować swoje zmysły i rzucić wyzwanie swojemu wzrokowi w grze wizualnej równie zaskakującej, co urzekającej?
Pareidolia: Dlaczego nasz mózg widzi twarze
Jesteśmy zaprogramowani do natychmiastowego rozpoznawania twarzy: odruch społeczny, który stał się instynktowny. W obliczu przypadkowego wzoru (chmury, skały, kora), nasz mózg „uzupełnia” obraz i tworzy nos, oczy i usta, gdzie istnieje tylko przypadek.
Zjawisko to, zwane pareidolią , nie jest błędem, lecz wspaniałą sztuczką poznawczą: pomaga nam zrozumieć świat, nawet jeśli oznacza to wyobrażanie sobie twarzy tam, gdzie ich nie ma.
